|
deel 1
"De Journalist"
nou het
leuke verhaal..let op!..dit stond er vant weekend in ons
gastenboek:
geschreven door hele leuke mensen die twee nachten bleven en ons
heel brak met een glimlach hebben meegemaakt!
Als
freelance journalist kreeg ik recent de opdracht om eens een
weekendje door te brengen bij de koningin van pieterburen. Daags
na koninginnedag toog ik incognito met mijn gezinnetje vanuit
het westen naar het hoge noorden.
Het lag voor de hand dat deze opdracht naar mij gegaan was,
menig hotel/pension heeft een artikel van mijn hand laten
inlijsten vanwege het kwalitatief goed geschreven en goed
gedocumenteerde en objectieve verhaal. En..is vanwege de grote
toestroom van gasten gaan uitbreiden.
Maar ik kan u nu al vertellen dat u zich geen zorgen hoeft te
maken over uitbreidingsplannen want er komt geen artikel van
mijn hand in de bladen
Na twee dagen hier doorgebracht te hebben zou ik zelfs een
oproep willen doen aan alle gasten. Geef dit adres niet door aan
uw vrienden zoals velen voor mij suggereren, alstublieft niet.
Realiseren al die mensen wel wat ze doen!
Ik ben hier op een plek geweest waar twee mensen volkomen
zichzelf zijn en op hun geheel eigen stijl hun gasten vermaken
en daar veel plezier aan beleven.
ooit was er in Pieterburen een mevrouw die zeehondjes redde, een
prachtig leuk initiatief.
weet u wat het gevolg is van al die mensen die anderen zo nodig
moesten vertellen hoe leuk dat dat was, en al die artikelen die
hier over gepubliceerd zijn. Busladingen komen naar dat hele
complex toe. Ik heb Lenie 't Hart in dat heel centrum nergens
gezien, alleen op 'n filmpje.
U wilt toch niet dat hier hetzelfde gaat gebeuren toch!
uw speciale verslagever
Gerard Gerritsen
bij nacht en ontij te bereiken
via 06-.....bij de redaktie bekent
P.S. Oké, één hele goede vriend tippen mag natuurlijk wel!
deel 2 volgt van de vierdelige miniserie.....
deel 2
Seasons en Leen Bakker
We gaan naar
de stad uitlaat laten maken en Wim komt vrij overstuur binnen met
het stukje , kon het vd spanning niet goed lezen en ik lees het
hem voor in de auto..
de hele dag
hebben we het erover. Wim kan het haast niet geloven en we
bespreken hoe er mee om te gaan.
Ene kant: gvrr
maak ik zelf wel uit , ik wil wel in de telegraaf en we kunnen
best wel omgaan met publiciteit.
Andere kant: ze hebben gelijk laten we maar gewoon blijven want
het is al druk zat.
beide
benen op de grond niet waar en
dan weer voor welk blad zal ie schrijven?
Vast voor Seasons,
ben ik nogal weg van.
Dan ga ik es
nadenken, want ik heb wel wat bladen een verzoek gedaan voor een
artikel en ik weet het niet goed meer, ik geloof zelfs ook aan Seasons,
ook es een afwijzing gehad..
Zouden ze dan
toch nu overstag gaan...
Hè
getver en dan verpest hij het helemaal door niet te
schrijven..
Andere kant,
straks schrijft een ander en issie niet zo leuk als deze man..
Zal ik hem
bellen...of niet...
Zal ik hem
overhalen om toch te schrijven of juist niet...
En zo gaat het
de hele dag heen en weer...
We proberen
afleiding te zoeken, ik ga shoppen bij Leen Bakker, helpt meestal
wel in zulke gevallen, koop de meest onzinnige dingen..
Het laat me
niet los, ik voel een spannende kriebel en ben HEEEEEL erg trots
op dit stukje
We bespreken
hoe we ons gedragen hebben, dat meisje zat ook int complot zeggen
we tegen elkaar , ze moest kijken hoe het in de keuken toeging,
tjonge gelukkig maar heb ik tegen haar gezegd dat de vleeswaren
die ik van haar wel weer mocht gebruiken dat dat niet netjes was
en heb ik nieuwe op de bordjes gedaan, tja de jammetjes wel gedaan
...
Ach wat kant
ook schelen!
Opeens
schieten we samen vreselijk in lach, Wim glijdt bijna met die
stomme Volvo in sloot, WAT WAREN WE BRAK! ZE HEBBEN ONS WEL IN ONS
JUISTE HUMEUR MEEGEMAAKT, ZOUDEN ONZE RUZIE IN KEUKEN HEBBEN
GEHOORD? HAHAHAAHA we gieren het uit, dak open , iedereen kan het
horen..
en dan savonds
nazitten en over ons zelf vertellen, ik bedenk me opeens ook dat
WIJ alleen maar aan het woord waren zowat...
jaja maatschappelijkwerkers...
deel 3 volgt...straks , ik ga eerst me aankleden en de keet hier
opruimen!
later
deel 3
DE
TELEGRAAF!
"Stiekemerds!
Ist echt waar? liefs van wim en as" dat smste ik
onderweg van Groningen naar Pieterburen...
Wel een kwartier heb ik met de telefoon in mijn hand gezeten in de
auto, ik kon de tekst er wel van af trekken met m'n ogen , zo
benieuwd was ik naar een antwoord, maar ja dat bleef uit....tjonge
wat een spanningsveld met zo'n mobielig rot ding..
dan maar eerst
es snoep kopen bij de pomp in Adorp en het zwaantje in de nek en
alles vergeten....
Thuis gekomen,
zodra de auto op het erf was gauw naar binnen en als twee jonge
hongerige honden zonder woorden gebroederlijk achter de computer,
(mijn enige echte ware vriend)..stilte ..niks zeggen, het deed me
denken aan die keer in Schotland dat we allebei als de dood waren
voor spoken en het pas tegen elkaar zeiden nadat we weer veilig op
Schiphol waren geland met het vliegtuig..
ja hoor
storing...zal ook niet...
Nah dan maar
eerst eten koken, inmiddels was ik er wel uit , hij moest van de Telegraaf
zijn, die rot krant die Wim altijd alle dagen leest en waar ik
nooit over zeur maar me wel es voor schaam als ik dat
"vod met roddels die nooit kloppen" voor hem koop.
Ja hoor de pan
klapt van het fornuis , ook dat nog, aardappels op de vloer,
afwassen een gewoon er weer in(hahaha nee hoor)..
We laten
gasten het stukje trots lezen en filosoferen verder, ze kennen de
reporter wel maar moeten even goed nadenken waar ook weer van....
Even denk ik ook
aan de collega uit Noord Holland die me destijds belde toen we
allemaal in de wandel en fiets Libelle stonden, hij waarschuwde,
hij had in een blad gestaan (ben de naam even kwijt, vast ook van
Gerrit) en had allemaal van die vervelende gezinnen te logeren
gehad, allemaal kampers en moeilijk opvoedbare kinderen en
zeurders 1ste klas en wel 200 telefoontjes per dag, hij was er gek
van geworden bijna of ik wel wist waar ik aan begon.
Nee wim en ik
zijn erover uit wij willen het niet!
Bovendien
volgende maand wint Wim een aantal miljoenen en dan wil Wim
het ook niet aan de grote klok hangen..dan gaan we stilletjes
verhuizen...
Nee we voelen
ons eindelijk rustig..
Morgen het
slot van de vierdelige miniserie....
Welterusten!
deel 4 en
slot
Slapeloze nachten
Nadat we drie
Telegraafs van de deze week helemaal door hebben
gekeken/doorgespit zeg maar rustig(Wim zette er zelfs een leesbril
voor op), zonder resultaat overigens, of we een stukje tegen
zouden komen van zijn hand gaan we toch even weer kijken of
de computer het nu doet en ja hoor hij doet het en vol
spanning kijken we naar de binnenkomende mailtjes..
Verrek
ja hoor, een mail van Gerard Geritsen,de journalist van de Telegraaf,
wat eksaiting, Wim Ziet het het eerst:
reactie smsje:
Hoi Wim en Astrid,
Ik ben beter op het grote toetsenbord, dan op zo'n klein
telefoontoetsenbordje, vandaar dat ik zo op jullie smsje reageer.
Leuk dat jullie er in trapten?
Net als jullie vind ik het ook leuk om rare dingen te verzinnen.
Ik werd door Wim uitgedaagd om iets
origineels te schrijven in het
gastenboek.
Het hele verhaal is onzin, behalve wat ik over jullie schrijf, dat
meen ik
oprecht. Evenals de boodschap die er in verpakt zit
om vooral 'klein' te
blijven. Daar schuilt een enorme kracht en
creativiteit in en die is
voelbaar aanwezig!
Groet en wellicht tot ziens
Gerard Gerritsen
P.S. Uiteraard vertel ik aan iedereen die het horen wil hoe leuk
het bij
jullie is, en dat is geen onzin!
Nou daar zit je dan! Allemaal verzonnen,
allemaal fantasie, allemaal onzin!
Helemaal ingekakt zitten we achter onze pc...ons avondeten eten
gaat naar de kippen van fam. De Hoop, want we zijn er misselijk
van....
Ik wordt vreselijk kwaad op Wim, het is zijn schuld dat dit
gebeurd is, hij ook altijd met z'n zwammerij!
Het duurt dagen en slapeloze nachten voordat we het een beetje
verwerkt hebben.
We ruimen het gastenboek voorlopig ook even op om te voorkomen dat
we weer zo'n afknapper tegenkomen.
Of zullen we de bladzijdes eruit scheuren?
Zaterdagmorgen 8 mei 2004:
Nee we besluiten het volgende , we spelen het spel mee en
vertellen niet aan de gasten de uiteindelijke uitslag, nee dit
jaar gaan we fantaseren met de gasten over welk blad het wordt!!
HAHAHAAHAHAHAAHAA.....
einde.
|
Leuke verhalen